अमेरिकेतील एक बातमी अचानक नजरेला आली. जुन्या आणि वापरात नसलेल्या दीपगृहांचे रूपांतर खासगी मालकीच्या राहत्या घरात झाल्याचे चार फोटो पाहिले. यातील तीन किनार्‍यावर आहेत आणि एक चक्क एका सरोवरात, पाण्यातच आहे. ही चारहि घरे विक्रीसाठी उपलब्ध आहेत. दीपगृहाच्या भोवती मोठी मोकळी जागाहि आहे, झाडे आहेत. रस्ते, पाउलवाटा आहेत. सुटीतील निवासासाठी ही घरे नवीन मालकाची वाट पहात आहेत. पाण्यातील घराला मात्र बर्‍याच दुरुस्त्यांची गरज आहे पण त्याची किंमत अर्थातच कमी आहे. पहा, पैसे असले तर अमेरिकेत असेहि घर मिळू शकते. फोटो पहा.

ही बातमी वाचून मला एक कल्पना सुचली! महाराष्ट्राच्या किनार्‍यावर काही सुंदर किल्ले, भर समुद्रात वा किनार्‍यावर आहेत. उदा. जंजिरा वा सिंधुदुर्ग. यांची पडझड होते आहे. केंद्र वा राज्य सरकारला त्यांची डागडुजी व्यवस्थित करण्यात रस नाही वा पैसे नाहीत. किल्ल्याची तटबंदी उत्कृष्ठपणे दुरुस्त करण्याच्या व किल्ल्यावर जाण्यायेण्याच्या सुरक्षित सोयी निर्माण करण्याच्या मोबदल्यात खासगी विकासकाला हे किल्ले काही वर्षांच्या मुदतीने भरपूर वार्षिक भाडे घेऊन दिले तर? किल्ल्यावर सुट्टीतील निवासाच्या सोयी निर्माण करण्याचीहि परवानगी द्यावी. म्हणजे टूरिझमहि वाढेल. किनार्‍यावरील गावात रोजगार निर्माण होतील. समुद्रावरील सफरींचीहि सोय करतां येईल. बोटिंग, स्कुबा डायव्हिंग वगैरेच्या सोयी निर्माण होतील. किल्ल्यांची शोभा वाढेल. झालेच तर या व्यवहारातून सरकारला (व आणखी कोणाला बरें?) खूप पैसाहि मिळवतां येईल. कशी वाटते कल्पना?